Bij de croissants twijfel ik. Zal ik er een of twee meenemen. Mijn Ex-Lover komt vanavond eten. De laatste keer dat hij na maanden van afstand weer eens kwam eten, bleef hij slapen. Gaat de geschiedenis zich herhalen of zijn we nu echt een fase verder? Ik koop er toch maar twee.

Hij komt binnen met een bosje witte tulpen die hij uit een grotere bos heeft geplukt, zo lijkt het, en een flesje wijn. Er is onmiddellijk vertrouwdheid, tenminste bij mij. Ik heb een fantastisch herfstmenu samengesteld, de liefde van de man gaat door de maag... We beginnen met een herfstige salade met verse vijgen, rode ui, gemarineerde champignons, granaatappel en balsamicodressing. E.L. weet niet dat je granaatappel zo kunt gebruiken, hij  is enthousiast. Zelf is hij niet zo'n chefkok.

Na de salade serveer ik een krachtige paddestoelenbouillon. 'Ik zat er vanaf het begin niet op te vlassen om weer iets met jou te hebben,' begint hij. Ik weet niet waar die opmerking vandaan komt en schrik ervan, maar durf er niet op in te gaan. 'Ik ben bang dat ik het alleen leven ook niet meer kan opgeven als ik iemand tegenkom die ik wl de moeite waard vind,' oppert hij vervolgens. 'Dus ik ben niet de moeite waard,' schiet het door me heen. Eigenlijk wil ik vragen of hij al eens zo iemand is tegengekomen 'na mij', maar stel dat hij ja antwoordt? Dan is mijn eetlust acuut verdwenen, zonde van mijn inspanning, zonde van dat heerlijke herfstmenu.

Tijdens het hoofdgerecht dat bestaat uit minipompoen gevuld met lamsgehakt met noten en rozijnen, een puree van pastinaak en aardappel, gestoomde spruitjes en een rode bieten mangosalade met verse koriander, klaag ik dat mijn wereld zo klein is geworden sinds ik alleen ben. De ex heeft daar geen last van: "Mensen willen altijd wat van me, de een wil met me naar bed, de ander wil met me op vakantie, weer een ander wil dat ik hem aan de vrouw help.' En doe je dat dan ook? wil ik hem vragen, maar ik durf niet. Ik ben bang voor het antwoord. Zolang ik niet weet of hij seks met anderen heeft, kan ik met hem omgaan. Het is te pijnlijk om te weten dat hij met anderen doet wat zo bij óns hoort.

We sluiten af met een toetje met framboosjes, vijgen en mascarpone met kaneel. Ik stel voor om koffie te drinken op mijn nieuwe bank. Naast me zit E.L. met zijn armen en benen stijf over elkaar. 'Kom niet te dichtbij!' straalt hij uit. Teleurstellend. We praten wat over de inrichting van mijn kamer. Ik vind het jammer dat ik niet vanuit bed tv kan kijken. Hij suggereert dat ik dan de spiegel tegenover de tv moet zetten. We proberen het uit, spiegelbeeld tv. Ik vlij me op bed en hij nestelt zich schoorvoetend op het randje. Zijn testosteron zweeft mijn neusgaten binnen en ik moet me inhouden om me niet op hem te storten. Zo ging het die vorige keer ook. Na het eten gingen we op bed liggen tv kijken en ik verleidde hem heel nonchalant. Hij herinnert het zich ook en laat zich van het bed op de vloer zakken. Verdomme, hij wil echt niet meer. Dan valt me de kras in zijn nek op en ik wil hem vragen of hij heftige seks heeft gehad, maar wederom ontbreekt me de moed. Halfzacht knijp ik hem nog wat in zijn schouders in een haast hopeloze poging de gewenste respons te krijgen, maar hij verstart onder mijn aanraking.

Wanneer hij om half een 's nachts weggaat zeg ik: 'Ik ben blij dat je nog met me om wilt gaan.' Hoe haal ik het in mijn hoofd! 'Je hoeft niet door het stof te kruipen, ik ben toch ook niet altijd even aardig tegen jou geweest en jij wilt ook nog met mij omgaan. Ik vind het prima om zo af en toe samen iets te doen.' Hij omhelst me en gaat weg. Ik blijf achter en denk: Zo hoort het te gaan tussen ex-lovers, vertrouwd en ontspannen, als volwassenen onder elkaar. Tevreden val ik in slaap. Na een paar uur word ik wakker met een gat in mijn buik. Het idee dat hij maar een paar straten verderop in zijn eentje in bed ligt en ik hier, is hartverscheurend. De rest van de nacht kan ik alleen nog maar janken. Maar ik heb wel twee croissantjes voor het ontbijt.