Tussen Hulshorst en Nunspeet (een man worden)
leestijd: 7 min

De streekbus zette ons vieren af vlakbij het bospad dat leidde naar het vakantiehuisje. De trein die we hadden genomen stopte niet in het pittoreske Hulshorst, dus reden we door tot Nunspeet en gingen daarna in de bus terug in de richting van waar we vandaan waren gekomen. Het vakantiehuisje was van Melles moeder. Het was ook zijn idee geweest om een midweek tijdens de paasvakantie in de bossen te gaan bivakkeren. Hugo was ook mee, hij was al iets ouder dan wij en had het VWO bereikt via tussenstops op de HAVO. De vierde in het gezelschap was Daantje, een meisje van vijftien dat in de schoolkantine moeiteloos aansluiting vond bij alle sociale kringen. Vier opgeschoten tieners.

We hadden proviand bij ons. Pasta en rijst met instant sauzen, ravioli in blik en de halverwege jaren '70 onvermijdelijke vruchtenwijn. Die kocht je in literpakken bij de supermarkt. Tieners liepen nog rond zonder ID-kaarten en er werd nimmer naar je leeftijd gevraagd als je alcohol kocht. Er was ook een liter sherry mee, voor mocht er die dagen zucht ontstaan naar een echt en meer luxueus drankje.

Op de tweede avond maakten we een boswandeling na het eten. Melle had een oogje op Daantje maar zij hield hem af en kwam steeds vaker naast mij lopen, ik die al mijn hele leven bij iedere boswandeling steevast achterin de groep loop.

Terug in het huisje maakte Daantje de divan op in de keuken-woonkamer, waar zij de eerste nacht ook had geslapen. Hugo, Melle en ik sliepen in de twee slaapkamers. "Kom je bij mij liggen?", vroeg Daantje terwijl Melle en Hugo zich nog tegoed deden aan wat limonadeglazen vol vruchtenwijn. Ik, 17 jaar oud en totaal naïef, vleide mij neer aan de linkerkant van de divan, waarop Daantje zich naar mij toedraaide en de deken ook over mij heen legde. "Wij willen even samen zijn", zei ze tegen Melle en Hugo, geheel voorbijgaand aan of ik dat ook wel wilde en dat liet ik maar begaan. De twee jongens trokken zich terug op het terras en toen ze het daar te koud vonden worden zullen ze wel naar een van de slaapkamers zijn gegaan. De fles sherry was de volgende dag voor meer dan de helft op.

Daantje kroop ineens tegen mij aan en bleek tot mijn verbazing niets meer aan te hebben dan haar onderbroek. "Kleed jij je ook uit?", vroeg ze. Dat deed ik.

Tot mijn zeventiende had ik al meer dan genoeg fantasieën over seks gehad, maar ik had er geen enkele ervaring mee. Ik behoorde op het schoolplein tot diegenen die graag mee luisterden naar de stoere verhalen die rondgingen. Wanneer het over vrijen ging had ik nimmer een bijdrage uit eigen ervaring en hield me stil. Ik was ook al wel eens zwaar verliefd geweest, maar had dit nooit geuit, aan bevriende jongens noch aan de meisjes. En nu lag ik ineens in een Veluws vakantiehuisje in bed naast een lief maar mij verder tamelijk onbekend meisje, wij beiden gehuld in niets dan een onderbroek.

Daantje kwam met haar borsten tegen mij aan liggen en begon mij voorzichtig te zoenen. In mijn verwarring en naïviteit kwam ineens de gedachte op dat dit wel eens seks zou kunnen zijn. Ik belandde in een roes. Een mix van opwinding en angst, gepaard met misschien wel de grootste onzekerheid die ik ooit in mijn leven heb gevoeld. Ondertussen was mijn geslacht aanzienlijk gezwollen en in staalharde toestand beland. Daantje wist heel goed wat zij moest doen om een jongen fysiek in de stemming te brengen voor de daad.

"Trek jij ook je onderbroek uit?" Wat kon ik anders. Ik deed het. "Kom je op mij liggen?" En ook dat deed ik. Daantje greep mijn pik en stopte die bij haar naar binnen. Op dat moment besefte ik mij dat ik aan het neuken was. Ik weet achteraf niet eens meer of ik dat lekker vond, weet wel dat de opwinding maar toenam en toenam.

"Je hoeft niet bang te zijn", fluisterde Daantje, "ik ben aan de pil". Op dat moment was ik wel voor duizend dingen bang, het krijgen van nageslacht was daar niet een van. Wat zij uiteindelijk heeft gevoeld of hoe zij zich verder uitte, ik weet het niet meer. Ik weet nog wel dat het bij mij eindigde met een fysieke explosie van adrenaline, schokkerigheid en een zaadlozing - zulks had ik de afgelopen jaren al vele malen bij mijzelf veroorzaakt, waarna mijn hele lijf langzaam maar gestaag terugvloeide in totale relaxtheid. Kalm, voldaan, maar ook verward, en het was toch een heel ander soort rust dan tijdens de boswandeling die misschien nog maar twee uur geleden was.

*

Enkele weken later zaten we met een hoop mensen 's avonds in Daantjes ouderlijk huis, gelegen in een welgestelde bungalowwijk aan de rand van Utrecht. Haar ouders waren er niet, maar iedereen mocht gerust zijn gang gaan. Daantjes vader was arts, gespecialiseerd in alternatieve geneeswijzen, moeder was yogalerares. Ze voedden hun kinderen geheel in de geest van de jaren '70 op in grote vrijheid.

Er was eten en drinken in overvloed, er zullen zo'n vijftien gevorderde tieners zijn geweest die avond, waarvan ik de meeste niet kende. De televisie stond aan en de finale van het EK voetbal werd gespeeld tussen West Duitsland en Tsjecho-Slowakije. In gestaag tempo werden de hapjes uit de koelkast verorberd evenals wat echte wijn en af en toe een koud biertje. Daantjes broer Bas zat centraal in de grote living en draaide op gezette tijden een pretsigaret die daarna rondging.

Het was nog niet zo laat toen Daantje aankondigde naar bed te gaan. Ze was moe en de aandacht ging inmiddels te veel uit naar de voetbalwedstrijd, waar zij niets om gaf. Ik bleef wel kijken. Toen Panenka met zijn legendarische penalty het pleit beslechtte, ging er een juichstemming op. De Duitsers waren immers verslagen en het was nog maar twee jaar na de Oranje WK-nederlaag op het WK 1974.

Daarna ontstond een genoeglijke en lange nacht met lekkere hasjgeuren, slokjes bier en de zorgvuldig door Bas uitgezochte elpees. Hij had niet lang daarvoor 'On The Beach' van Neil Young gekocht maar ook The Band, Poco, Loggins & Messina en alle eerdere platen van ome Neil kwamen voorbij terwijl de nacht voort gleed. Ik raakte aan de praat met Jacqueline, een klasgenote van Daantje en haar boezemvriendin. Ze hoorden echt bij elkaar en deelden hun amoureuze trofeeën. Dat wist het hele schoolplein. Jongens die wel eens wat hadden gescharreld met Daantje deden dat later onvermijdelijk met Jacqueline en andersom. Ik was ondanks mijn recentelijke ontmaagding nog steeds een naïef muurbloempje en zat gewoon met haar te praten.

We naderden midzomer en het werd licht buiten, terwijl binnen de mooie plaatjes en gemoedelijke sfeer aanhielden. "Ik ga naar bed, ga je mee die kant op?", vroeg Jacqueline en ik liep mee. We slopen zachtjes Daantjes kamer binnen waar Jacqueline de avond ervoor al een logeermatras had neergelegd. Daantje lag in diepe slaap. Jacqueline omhelsde mij en trok me mee naast zich. In volstrekte stilte voltrok zich de daad, maar ditmaal wist ik waar ik mee bezig was, vertrouwde er volledig op dat ik geen aanstaande tienervader aan het worden was, en genoot van de seks. Daantje draaide zich half slapend om, nadat Jacqueline en ik onze hoogtepunten hadden beleefd en volgens mij realiseerde zij zich toen wel wat er aan de hand was. Het scheen haar weinig te deren.

Ik voelde mij geen ladykiller en ben dat ook nooit geworden. Maar hé, in de zomer van 1976 was ik wel een vrijer geworden. Met ervaring.

Deel dit verhaal
Sponsoren

banner-eigenzinnig-600px.jpg

José Cutileiro (Lissabon, 1959 - Groningen, 2020). Inktkoelie. Speelde sinds 1980 in vele bands die het net niet gemaakt hebben. Ambieerde als schrijver dat ‘net niet’ te laten vallen. Mede-initiatiefnemer van Dwarsstraat.